Mondays
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
23 November 2015 | Zuid-Afrika, Gordons Bay
Tringgg.. 6.30 gaat de wekker. Ik spring eruit, heb precies nog een half uur en dan zit ik in een car volgeladen met kinders op weg naar Saloris Pass school. De kinderen hebben allemaal netjes hun schooluniform aan. Vannochtend gaan ze allemaal redelijk rustig in de auto. O de containers moeten nog naar de weg, de halve auto stroomt weer leeg en 5 kinderen gaan met de containers naar de weg. Daar jumpen ze weer in de auto en we rijden in 5 minuten naar school. Een jochie naar een andere school, en weer terug naar goeie hoop. Ondeweg vis ik nog een meisje op die naar Tempi school gaat, anders moet ze altijd heel ver lopen. Haar moeder wacht altijd samen met haar bij de boom en zwaait ons uit. Bij goeie hoop loop ik naar binnen en haal de rest op bij hun units. Weer een auto vol geladen op weg naar school Naast mij zit O., zij bediend altijd de muziek. Trinity is op dit moment favoriet en er word hier en daar meegezongen. Kids afgezet, en doorrijden om een aunti op te vissen die moet gaan werken. En ja, 8 uur ben ik weer bij goeie hoop. Kwart over 8, 2 andere aunties moeten naar huis. Hiervoor moesten we een berg oversteken met een supergaaf uitzicht. Ik moet ze afzetten in Grabbau, waar vanmiddag ook de Bijbelclub is. Vanuit stilstand moet ik een 100 km/h weg oversteken en vervolgens op mijn baan als een gek gaan gassen want daar gaan ze ook 100 km/h. Eng kruispunt.
Kwart over 9 was ik klaar met de taxi-ritjes en heb ik de bijbelclub voor de middag voorbereid. Met 3 afrikaanse bijbels naast me kwam er een redelijk verhaal uitgerold maar wat is dat taaltje toch nog lastig als je t zo precies nodig hebt!! 1 uur weer kids van schoolhalen, er waren er meer uit dan verwacht ( dat verschilt altijd, vraag me niet hoe en wat) dus zaten ze met zijn tienen in de car. Het was echt wel heel warm, dus de ramen gingen wijd open, maarr dat mag niet (algemene regel) dus daar let je dan ook op vanuit je ooghoeken. De oudste jongen schakelt altijd voor mij, en hij weet precies wanneer waardoor ik alleen de koppeling hoef in te trappen, ideaal! Toen we vlakbij huis waren: ‘aunti, can I drive?’ Het laatste stukje ploft O. Op mijn schoot en stuurt heel geconcentreerd de auto over het pad naar goeie hoop. Inparkeren kan ze als de beste. Tadamm, iedereen weer veilig thuis
‘Kings of kings and lords of lords, glory, halleluja!’ 40 kinderen zingen uit volle borst, steeds sneller en sneller. Ze hebben vandaag het eerste kerstverhaal gehoord, over waarom Jezus naar die wereld is gekomen. Nu gaan ze een werkje maken, een kruis met een hart. In het hart staat johannes 3:16. Er komen de prachtigste kunstwerken uit. Als iedereen klaar is gaan we in een kring staan, we willen de kinderen graag het lied ‘vrede van God’ leren om als afscheid te zingen. Gerriet heeft haar fluit bij, en ja het is even wennen maar de eerste stemmetjes zingen zachtjes mee. Bij het hek gaan de kinderen (met onze hulp) in een nette rij staan. Want altijd als ze de bijbelclub hebben bezocht, krijgen ze een lolly. ‘Byebye, see you next week!’ en zo vertrekken de kinderen weer de wijken in.
’s Avonds eten we frietjes en kip omdat er gisteren iemand jarig was. Dat wordt hier trouwens best leuk gevierd, alle kinderen gaan aan de picknicktafels buiten zitten. De jarige krijgt een hoed op of ketting om er wordt gezongen, taart gegeten en snoepzakjes uitgedeeld. Daar zorgen mensen hier in de buurt voor. Heel leuk, want zo hebben de kids echt een verjaardag. Ook krijgt degene een kadootje van goeie hoop wat ze zelf hebben bedacht.
Nu is iedereen een beetje aan het laptoppen, en sommigen liggen al bijna in bed. Ja uitputtende dagen hier zo nu en dan.:p Beneden heeft een kind een woedeuitbarsting en is op moment een ruit aan het inslaan. De tactiek van de aunties is om hem maar even uit te laten razen en zijn dus ook in geen velden of wegen te bekennen. Zijn ‘vriendjes’ staan toe te kijken, ook niet echt handig. Maarja niet mee bemoeien maar, want dat is niet onze taak en vinden de aunties beneden soms niet zo fijn. Nu is het opgehouden, de ruit zit vol barsten maar is niet door. Heb trouwens nog best wel keelpijn gehad de afgelopen dagen, veel gelegen, maar sinds vandaag ben ik weer fit dus daar ben ik baie blij mee:) Dit was de maandag a la goeie hoop!
Reacties hieronder vind ik altijd super leuk, ook al kan ik er niet op reageren. Dankiedankie!!
Kwart over 9 was ik klaar met de taxi-ritjes en heb ik de bijbelclub voor de middag voorbereid. Met 3 afrikaanse bijbels naast me kwam er een redelijk verhaal uitgerold maar wat is dat taaltje toch nog lastig als je t zo precies nodig hebt!! 1 uur weer kids van schoolhalen, er waren er meer uit dan verwacht ( dat verschilt altijd, vraag me niet hoe en wat) dus zaten ze met zijn tienen in de car. Het was echt wel heel warm, dus de ramen gingen wijd open, maarr dat mag niet (algemene regel) dus daar let je dan ook op vanuit je ooghoeken. De oudste jongen schakelt altijd voor mij, en hij weet precies wanneer waardoor ik alleen de koppeling hoef in te trappen, ideaal! Toen we vlakbij huis waren: ‘aunti, can I drive?’ Het laatste stukje ploft O. Op mijn schoot en stuurt heel geconcentreerd de auto over het pad naar goeie hoop. Inparkeren kan ze als de beste. Tadamm, iedereen weer veilig thuis
‘Kings of kings and lords of lords, glory, halleluja!’ 40 kinderen zingen uit volle borst, steeds sneller en sneller. Ze hebben vandaag het eerste kerstverhaal gehoord, over waarom Jezus naar die wereld is gekomen. Nu gaan ze een werkje maken, een kruis met een hart. In het hart staat johannes 3:16. Er komen de prachtigste kunstwerken uit. Als iedereen klaar is gaan we in een kring staan, we willen de kinderen graag het lied ‘vrede van God’ leren om als afscheid te zingen. Gerriet heeft haar fluit bij, en ja het is even wennen maar de eerste stemmetjes zingen zachtjes mee. Bij het hek gaan de kinderen (met onze hulp) in een nette rij staan. Want altijd als ze de bijbelclub hebben bezocht, krijgen ze een lolly. ‘Byebye, see you next week!’ en zo vertrekken de kinderen weer de wijken in.
’s Avonds eten we frietjes en kip omdat er gisteren iemand jarig was. Dat wordt hier trouwens best leuk gevierd, alle kinderen gaan aan de picknicktafels buiten zitten. De jarige krijgt een hoed op of ketting om er wordt gezongen, taart gegeten en snoepzakjes uitgedeeld. Daar zorgen mensen hier in de buurt voor. Heel leuk, want zo hebben de kids echt een verjaardag. Ook krijgt degene een kadootje van goeie hoop wat ze zelf hebben bedacht.
Nu is iedereen een beetje aan het laptoppen, en sommigen liggen al bijna in bed. Ja uitputtende dagen hier zo nu en dan.:p Beneden heeft een kind een woedeuitbarsting en is op moment een ruit aan het inslaan. De tactiek van de aunties is om hem maar even uit te laten razen en zijn dus ook in geen velden of wegen te bekennen. Zijn ‘vriendjes’ staan toe te kijken, ook niet echt handig. Maarja niet mee bemoeien maar, want dat is niet onze taak en vinden de aunties beneden soms niet zo fijn. Nu is het opgehouden, de ruit zit vol barsten maar is niet door. Heb trouwens nog best wel keelpijn gehad de afgelopen dagen, veel gelegen, maar sinds vandaag ben ik weer fit dus daar ben ik baie blij mee:) Dit was de maandag a la goeie hoop!
Reacties hieronder vind ik altijd super leuk, ook al kan ik er niet op reageren. Dankiedankie!!
-
23 November 2015 - 20:58
Erna:
Elientje,
Heerlijk jouw verhalen. Als mijn vaste baan nog lang op zich laat wachten kom ik jouw kant op. ;-)
Echt genieten daar.....
X -
23 November 2015 - 20:59
Ada:
Hee lieve Elien!
Baie leuk om weer jou verhalen te lezen. Heerlijk!
Mooi zeg, zo over God te mogen vertellen aan die kinderen!
Gelukkig je keel weer een beetje over.. Ik kijk weer uit naar je volgende.. ;)
XXX -
23 November 2015 - 21:04
Rianne:
Fijn dat je weer bent opgeknapt Elien!
Wat een leuk verhaal heb je weer geschreven. Een hectische ochtend als chauffeur, maar het lijkt me best gezellig in die auto! En ideaal zeg dat ze je helpen bij het rijden. Nog even en dan kun jij op de achterbank gaan zitten en hoef je alleen maar een oogje in het zeil te houden! :-)
Ik zag toevallig net foto's voorbij komen van de bijbelclub op Facebook. Leuk hoor! De werkjes zijn inderdaad mooi geworden. Je bent volop aan het genieten... FIJN! Ik geniet met je mee hoor. Succes!
-
23 November 2015 - 21:22
Ingrid Stigter:
Hallo Eline,
Zo mooi om van jou wel en wee op de hoogte te blijven. Ik zie het al helemaal voor me een bus vol gezelligheid. En het mooie werk dat jullie doen daar, ga zo door. We denken aan je en bidden voor je. -
23 November 2015 - 21:46
Deborah:
Wauw wat maak je veel mee! Super leuk om te lezen zo, net of ik er zelf een beetje bij ben :) uit de bijbel vertellen in een andere taal lijkt me inderdaad best moeilijk! Maar wel gaaf dat je op deze manier zoveel voor die kids kan betekenen! Ik kijk uit naar je volgende verhaal!!
Liefs Deborah -
23 November 2015 - 21:57
Christina:
Ha eline!
Wat leuk weer om je verhaal te lezen.
Lijkt me idd ook superlastig om een verhaal te kunnen vertellen vanuit die afrikaanse taal ;-) Leuke dingen heb je weer meegemaakt. Typisch Afrikaans zeker? Om dat kind zo uit te laten razen :P
Succesjes en spreek je snel weer op skype!
xxx
-
23 November 2015 - 23:08
Peggy:
Ha ha die Lien....jij met een auto vol kroeskopjes!!! Onbegrijpelijk. Ik zou het wel eens willen zien. Maar dat gaat goed komen!!!
En wat heerlijk je weer gezond te weten...ben ik blij mee. Geef die kleintjes wat je in je hebt, en je hebt veel dus deel maar gul, hier een knuffel daar een aai en heel veel warmte. Alleen niet in graden celcius want die warmte is er vast genoeg. -
24 November 2015 - 09:49
Melia:
Ha Eline,
Wat schrijf je sprekende blogs! :D Superleuk, ik zie het helemaal voor me!
Fijn dat zo alles doorgaat bij Goeie Hoop!
Erg leuk om te lezen wat jullie allemaal voor en met de kids doen!
Geweldig! Dik drukkie vir almal!
Mag die Here jou seën!
Genietze!!
(ik zie al weer uit naar je volgende blog ;) )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
