4 maanden - Reisverslag uit Gordons Bay, Zuid-Afrika van Eline Berg - WaarBenJij.nu 4 maanden - Reisverslag uit Gordons Bay, Zuid-Afrika van Eline Berg - WaarBenJij.nu

4 maanden

Blijf op de hoogte en volg Eline

01 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Gordons Bay

Eergisteravond verstoppertje gedaan met de big girls in het donker. Superleuk! Daarvoor samen ‘getraind’ op het soccerfield. Van radslagen tot hardloopwedstrijdjes en van push-ups tot overslagen.

Afgelopen zaterdag hebben we buiten een braai neergezet, heel wat marshmellows gekocht muziekje erbij en de meiden erbij gehaald. Super gezellig was het!

De bijbelclub maandag ging zo fijn!! Het thema was nu ‘de natuurbewaarder’. Dit stond dan in verband met Adam die ook natuurbewaarder was. De boodschap was zo helder en de kinderen begrepen het echt. Daarna nog gezellig nagepraat met de mensen die bij de Bijbelclub wonen. Je leert ze nu echt beter kennen na een aantal maanden, en ik merk dat ik aan ze ga hechten. Wat een lieve mensen, maar ook wat een armoede... schrijnend om te zien.

Vannochtend playtime gegeven. En wat liep het lekker, de kids luisterden goed, hard gezongen, geknutseld, buiten gespeeld. Als hier iets niet mag zeg je tegen een kind 'ahah!' :) Moest ik in het begin wel ff aan wennen haha maar nu kan ik niet meer zonder

Deze week hoor ik hoe het afloopt met m’n sollicitatie op een basisschool Spannend...

En ik ben gewoon al dik over de helft weer, nog maar 8 weken en ik kom weer terug! Dat gaat wel moeilijk worden, ken de kids nu goed en zo gewend. Maar daar gaan we voorlopig nog niet aan denken. daarvoor nog heel veel te doen M’n tante komt eind van de maand en vliegt samen met mij terug! En volgende week gaan er vier meiden hier weg en donderdag komen er 2 nieuwe.

Tot de volgende x!

Hieronder verhalen van wat kinderen die bij Goeie Hoop wonen. Misschien al is op fb gelezen, maar voor degenen die geen fb hebben en het interessant vinden wat voor kids hier terechtkomen, bij deze.

Verhaal M.

Ze waren vrienden voor het leven. Niet wetend welke vreselijk drama hen boven het hoofd hing, speelden ze die middag buiten in het veld. 1 van hen deed een lugubere ontdekking. Tussen de bosjes vond hij een pistool met daarbij een voorraad kogels. Erg interessant voor drie 12-jarige jongens, toch? Opgewonden gingen ze huiswaarts. Daar aangekomen werd het pistool geladen en mocht 'onze 12-jarige' het even vasthouden. Uiteraard speel je dan even pief, paf, poef..., toch? Zeker als je vestandelijk beperkt ben en je gedraagt als een 7-jarige. De muur leek veilig om op te richten. Niet wetend dat een kogel daarop afketst, werd pief,paf,poef.. kets,kets,kets... en daarna een grote stilte. Een stilte die nog lang naduurde. Zijn beste vriend zal nooit meer sameen met hem naar school lopen.nooit meer samen in bed liggen wanneer hij komt logeren...
Terwijl de waarheid wordt achterhaald wordt onze 12-jarige in veiligheid gesteld. Een ‘veiligheid’ waar hij niet tegen op gewassen is. Tussen jeugdige criminelen werd hij een gemakkelijk slachtoffer. Ernstig getraumatiseerd en met de nodige psychologische rapporten rijker komt hij samen met zijn ocial worker en zijn oudere zus voor een orientatiegesprek aan bij goeie hoop.
Zijn eeste vraag aan ons personeel geeft aan hoe zenuwachtig hij is. ‘wehere are the big bosses? (bewakers)
Terwijl hij buiten met de kinderen speelt, vragen we waar hij het meest behoefte aan heeft op moment ‘liefde..heeft hij nooit gekregen..’

3 meiden

Hun ouders zijn gestorven. En of dit niet erg genoeg was, stierven ook hun adoptie ouders. Hun school, bijbaantje alles verdween. Hun oom pikte het beetje geld wat ze nog hadden. Met niks kwamen ze bij Goeie hoop aan. 3 zusjes, 15,11 en 8. Nu wonen ze hier, met niemand meer buiten goeie hoop die voor ze zorgt. Geen zekerheid voor de toekomst. Hoe zal dit aflopen? Hopelijk worden er nog nieuwe adoptieouders gevonden.

Nieuwe kinderen deze week

Een verstandelijk gehandicapte 12-jarige die zijn vriend per ongeluk doodschoot, een 14-jarige die zijn vader uit zelfverdediging vermoordde, een 14-jarig meisje wat zo murw is dat er geen woord uitkomt. Een 15-jarige die in een Jeugdgevangenis (ik was er en daar wil je echt niet wezen) wegcrepeert en voor wie Goeie Hoop de enige plek voor herstel betekend. 2 broertjes wiens pleegmoeder terminaal is..... Het was een heftige week. Maar voor alle 6 gaat de deur bij Goeie Hoop open. Een zware opgave. Bid u voor ons? En alstublieft wilt u nadenken over financiele adoptie/sponsoring? Goeie Hoop is de enige kans voor hen.... Ze kunnen nergens anders terecht.



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Leuk dat je een kijkje neemt op mijn profiel! Ik ga een half jaar naar Zuid-Afrika om daar te helpen bij het goeie hoop kinderopvanghuis. Je kunt hier al mijn belevenissen volgen.

Actief sinds 18 Sept. 2015
Verslag gelezen: 226
Totaal aantal bezoekers 8151

Voorgaande reizen:

27 Oktober 2016 - 26 April 2016

Zuid-Afrika

18 September 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: